#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ใน ‹ ?“ถ้าพูดกล่าวแต่ทางกษัตริย์ ด้วยองค์แห่งผู้ถืออาชญา จะว่าอย่างไรได้ เพราะพระองค์อาจเป็นผู้ให้อาชญา แด่คนทั้งปวง ทั้งยังทราบกันดีแล้วว่า พระบรมกษัตริย์ ผู้ประเสริฐ ก็ได้ประทาน พระราชทาน บท ธรรมวลี ไว้บาทหนึ่งบทหนึ่ง ตอนหนึ่ง ตรงตั้งองก์ เรื่อง ความว่า ‘ขาดทุน!ของเรา เป็นกำไรของเรา’ ที่ก็ซึ่ง ต้องความคิดของพสกนิกร พสกนิกรก็ย่อมต้องพิจารณา ลงถึง ความแปลกกันของความ จนกระทั่งได้วิเศษ ในอย่างนี้ซึ่งเรื่อง ร้าย แลดี ก็คือท่านผู้ดี ท่านพิจารณาแล้วว่า เรื่องร้าย!ก็ดี เรื่องดี ก็ดี ไปในการงานแต่ละสิ่งละอย่าง พึงควร นำมาทำให้เกิดความพอเพียง พอดี จนกระทั่ง เรื่องต่าง ๆ เป็นไปได้เอง เหล่านั้น ให้เกิดโสตถิผล ดลบันดาล เป็นที่วัฒนา , คือให้กระทำได้ เพราะว่าพอแต่บาปนั้น บาปก็ได้มาเชื่อฟัง คือท่านแปลว่า บาปทุกสิ่งนั้น มายอมเชื่อฟัง สิ่งที่เป็นทุนกุศลที่ใด มีความทบทวี ซึ่งความไม่จำกัด ก็กลับให้สงบร่มเย็น ได้ ซึ่งตัวอย่างความสงบร่มเย็น นี้ ก็ย่อมเห็นได้ชัด และเกิดปรากฏอยู่เองแล้ว ว่าที่ ๆ มีความพอเพียง พอดี แล้วนั้น บาป ย่อมไม่มาทำร้าย ให้ร้ายแรง หรือมีตนเป็นไป ด้วยเพราะอาชญาต่าง ๆ ร้าย!นั้น ก็ดี เพราะกลับได้นับถือว่า ร้ายนั้น เป็นที่มาของขันติ เป็นที่มาของโสรัจจะ และธรรมทั้งหลาย อันพึงให้ถึงความสงบเสงี่ยม และงามหัวข้อเรื่อง จะคิด หากพวกเราไม่ศึกษา และไม่ยอมพูด ลงไปในกิจการบ้านเมือง โดยตลอดด้วยดีแล้ว พวกเรา ก็ย่อมไม่มีทางจะพูดได้สมส่วน กับท่าน แต่ซึ่ง ‘เรื่องร้ายก็กลับดี’ เพราะความที่คนมิได้ยอม ที่จะเสื่อมทราม ลง ไปจากเรื่องที่กระทำมา และที่จะน้อมกระทำไป ถึงซึ่งสิ่ง ที่ถือว่าขาดทุนไปมากแล้วนั้น จะเพียร ให้ได้หวนคืนกลับมา เป็นทุน?เป็นกำไร” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ใน” ดูอ้าง rb.gy/tdmz8b )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ใน ‹ ?
“ถ้าพูดกล่าวแต่ทางกษัตริย์ ด้วยองค์แห่งผู้ถืออาชญา จะว่าอย่างไรได้ เพราะพระองค์อาจเป็นผู้ให้อาชญา แด่คนทั้งปวง ทั้งยังทราบกันดีแล้วว่า พระบรมกษัตริย์ ผู้ประเสริฐ ก็ได้ประทาน พระราชทาน บท ธรรมวลี ไว้บาทหนึ่งบทหนึ่ง ตอนหนึ่ง ตรงตั้งองก์ เรื่อง ความว่า ‘ขาดทุน!ของเรา เป็นกำไรของเรา’ ที่ก็ซึ่ง ต้องความคิดของพสกนิกร พสกนิกรก็ย่อมต้องพิจารณา ลงถึง ความแปลกกันของความ จนกระทั่งได้วิเศษ ในอย่างนี้
ซึ่งเรื่อง ร้าย แลดี ก็คือท่านผู้ดี ท่านพิจารณาแล้วว่า เรื่องร้าย!ก็ดี เรื่องดี ก็ดี ไปในการงานแต่ละสิ่งละอย่าง พึงควร นำมาทำให้เกิดความพอเพียง พอดี จนกระทั่ง เรื่องต่าง ๆ เป็นไปได้เอง เหล่านั้น ให้เกิดโสตถิผล ดลบันดาล เป็นที่วัฒนา , คือให้กระทำได้ เพราะว่าพอแต่บาปนั้น บาปก็ได้มาเชื่อฟัง คือท่านแปลว่า บาปทุกสิ่งนั้น มายอมเชื่อฟัง สิ่งที่เป็นทุนกุศล
ที่ใด มีความทบทวี ซึ่งความไม่จำกัด ก็กลับให้สงบร่มเย็น ได้ ซึ่งตัวอย่างความสงบร่มเย็น นี้ ก็ย่อมเห็นได้ชัด และเกิดปรากฏอยู่เองแล้ว ว่าที่ ๆ มีความพอเพียง พอดี แล้วนั้น บาป ย่อมไม่มาทำร้าย ให้ร้ายแรง หรือมีตนเป็นไป ด้วยเพราะอาชญาต่าง ๆ ร้าย!นั้น ก็ดี เพราะกลับได้นับถือว่า ร้ายนั้น เป็นที่มาของขันติ เป็นที่มาของโสรัจจะ และธรรมทั้งหลาย อันพึงให้ถึงความสงบเสงี่ยม และงาม
หัวข้อเรื่อง จะคิด หากพวกเราไม่ศึกษา และไม่ยอมพูด ลงไปในกิจการบ้านเมือง โดยตลอดด้วยดีแล้ว พวกเรา ก็ย่อมไม่มีทางจะพูดได้สมส่วน กับท่าน แต่ซึ่ง ‘เรื่องร้ายก็กลับดี’ เพราะความที่คนมิได้ยอม ที่จะเสื่อมทราม ลง ไปจากเรื่องที่กระทำมา และที่จะน้อมกระทำไป ถึงซึ่งสิ่ง ที่ถือว่าขาดทุนไปมากแล้วนั้น จะเพียร ให้ได้หวนคืนกลับมา เป็นทุน?เป็นกำไร” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ใน” ดูอ้าง rb.gy/tdmz8b )
コメントを投稿