#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ อิ่ม ‹ ?“เรื่องน่าเชื่อว่า ไม่มีใครมีความรู้ใหม่อะไรเลย พูดไปอย่างนี้ ก็ดูแย่ แต่เป็นความจริง เพราะว่าไม่มีใครตามคัมภีร์ชั้นหลัก ตรงส่วนที่เป็นประเด็น ซึ่ง เป็นวิชาการ ข้อสลักสำคัญ ว่า ‘อมตะใด ในอินเทอร์เน็ต’ จะทำอย่างไร? คือไม่มีใครมาตาม สรุปสารูป อันว่าอย่างนี้ เปรียบว่า แม้ตัวนักเขียน นักคิด นักหนังสือที่ได้ชีวิต และได้ประโยชน์จากตัวหนังสือ หรือแม้นนักเรียน ตัวระดับเอกอุ เขาเองก็อาจเข้าหลักปรักปรำไปแล้วว่า ‘คติธรรมใดเป็นธรรมมีลิขิต!’ ล้วนเป็นสิ่งเพ้อเจ้อ , เพราะเขาไม่เชื่อตำรา และไม่ต้องถือตำราซึ่งคือ ทุก ๆ คนเมื่อมาอินเทอร์เน็ต ถ้าไม่เล่น เขาก็มาว่าลงปฏิกรรม ปฎิภาณธรรม เท่านั่นแหละ ทุกท่าน ลงมาเป็นอย่างนั้น ทั่ว ๆ โดยทุกท่านไม่ได้กำหนดลงไปว่า ตน! จะว่ากล่าวปฎิภาณศัพท์ อย่างไร? หรือให้กำหนดได้ว่า ตนเองจะเป็นเหมือนดั่งสาราณียกร ในแผนก? เป็นผู้แถลงและประณามประกาศ ซึ่งลิขิต!และบทกระทำใจธรรมซึ่งสลักคติธรรม , ทุก ๆ คนในโลกอมตะ แบบอินเทอร์เน็ตนี้ ในวงความรู้ อันไม่นอกไปกว่า ณ ที่ ที่เป็นที่แห่ง ‘นิรุตติสภา!’ ซึ่งตัวบท ทุกบท ตั้งเป็นกองพะเนินลงไปสู่หนทาง แห่งความต้องตาย คนก็ยังไปใส่ใจทุก ๆ คนได้ไหวตัวไปตามปฏิภาณ! เท่านั้น ทั้งนั้น คือว่าลง ๔ร้อย ทั้ง (เหมือนเกือบ จะ ๕ร้อย!) ก็ยังมิได้ว่าในประโยชน์ธรรม หรืออรรถะ , คือ ท่านมิได้ว่าแบบนิรุตติ ลงซึ่งเป็นสองข้าง ตามส่วนหารือมีที่อ้าง เปรียบนัยตรงคัมภีร์แถลงอยู่แล้วว่า ไปราวกับเหมือนดั่งตราชู ข้าง ละ๑ ร้อยไว้ ซึ่ง กิจกรรม การประทุก อรรถะและธรรม ด้วยกัน ด้วยทำทวีคูณแล้ว เป็นกำหนดสมมุติ ข้าง ๑๐ อีกอย่างละ๑๐ ยกมา ได้ครบเป็นส่วนหนึ่ง , ซึ่ง นิรุตติธรรมใด?ประทุก เขาย่อมไม่พูดบุ่มบ่ามไปอย่างเดียว หรือมาแต่ประดับอย่างเดียว ไม่ต้องพูดถึง กล่าวถึง ว่า จะมาทำเลอะเทอะ , คือมีแต่จะต้องมาพูดตามหัวเรื่อง ซึ่ง หัวข้อเรื่อง ก็คือ ‘ตัวจุดไฝ ฝ้า ราคี รอยด่าง ของคัมภีร์ชั้นหลัก ๆ ว่าคนเรา จะเข้าสานอมตะ ตรงนั้น ไปไว้ ในอมตะแห่งตะกร้าอินเทอร์เน็ต’ เราเขา ท่านทั้งปวงจะต้องให้ทำไปอย่างไร?” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “อิ่ม” ดูอ้าง rb.gy/0d3iax )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ อิ่ม ‹ ?
“เรื่องน่าเชื่อว่า ไม่มีใครมีความรู้ใหม่อะไรเลย พูดไปอย่างนี้ ก็ดูแย่ แต่เป็นความจริง เพราะว่าไม่มีใครตามคัมภีร์ชั้นหลัก ตรงส่วนที่เป็นประเด็น ซึ่ง เป็นวิชาการ ข้อสลักสำคัญ ว่า ‘อมตะใด ในอินเทอร์เน็ต’ จะทำอย่างไร? คือไม่มีใครมาตาม สรุปสารูป อันว่าอย่างนี้ เปรียบว่า แม้ตัวนักเขียน นักคิด นักหนังสือที่ได้ชีวิต และได้ประโยชน์จากตัวหนังสือ หรือแม้นนักเรียน ตัวระดับเอกอุ เขาเองก็อาจเข้าหลักปรักปรำไปแล้วว่า ‘คติธรรมใดเป็นธรรมมีลิขิต!’ ล้วนเป็นสิ่งเพ้อเจ้อ , เพราะเขาไม่เชื่อตำรา และไม่ต้องถือตำรา
ซึ่งคือ ทุก ๆ คนเมื่อมาอินเทอร์เน็ต ถ้าไม่เล่น เขาก็มาว่าลงปฏิกรรม ปฎิภาณธรรม เท่านั่นแหละ ทุกท่าน ลงมาเป็นอย่างนั้น ทั่ว ๆ โดยทุกท่านไม่ได้กำหนดลงไปว่า ตน! จะว่ากล่าวปฎิภาณศัพท์ อย่างไร? หรือให้กำหนดได้ว่า ตนเองจะเป็นเหมือนดั่งสาราณียกร ในแผนก? เป็นผู้แถลงและประณามประกาศ ซึ่งลิขิต!และบทกระทำใจธรรมซึ่งสลักคติธรรม , ทุก ๆ คนในโลกอมตะ แบบอินเทอร์เน็ตนี้ ในวงความรู้ อันไม่นอกไปกว่า ณ ที่ ที่เป็นที่แห่ง ‘นิรุตติสภา!’ ซึ่งตัวบท ทุกบท ตั้งเป็นกองพะเนินลงไปสู่หนทาง แห่งความต้องตาย คนก็ยังไปใส่ใจ
ทุก ๆ คนได้ไหวตัวไปตามปฏิภาณ! เท่านั้น ทั้งนั้น คือว่าลง ๔ร้อย ทั้ง (เหมือนเกือบ จะ ๕ร้อย!) ก็ยังมิได้ว่าในประโยชน์ธรรม หรืออรรถะ , คือ ท่านมิได้ว่าแบบนิรุตติ ลงซึ่งเป็นสองข้าง ตามส่วนหารือมีที่อ้าง เปรียบนัยตรงคัมภีร์แถลงอยู่แล้วว่า ไปราวกับเหมือนดั่งตราชู ข้าง ละ๑ ร้อยไว้ ซึ่ง กิจกรรม การประทุก อรรถะและธรรม ด้วยกัน ด้วยทำทวีคูณแล้ว เป็นกำหนดสมมุติ ข้าง ๑๐ อีกอย่างละ๑๐ ยกมา ได้ครบเป็นส่วนหนึ่ง , ซึ่ง นิรุตติธรรมใด?ประทุก เขาย่อมไม่พูดบุ่มบ่ามไปอย่างเดียว หรือมาแต่ประดับอย่างเดียว ไม่ต้องพูดถึง กล่าวถึง ว่า จะมาทำเลอะเทอะ , คือมีแต่จะต้องมาพูดตามหัวเรื่อง ซึ่ง หัวข้อเรื่อง ก็คือ ‘ตัวจุดไฝ ฝ้า ราคี รอยด่าง ของคัมภีร์ชั้นหลัก ๆ ว่าคนเรา จะเข้าสานอมตะ ตรงนั้น ไปไว้ ในอมตะแห่งตะกร้าอินเทอร์เน็ต’ เราเขา ท่านทั้งปวงจะต้องให้ทำไปอย่างไร?” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “อิ่ม” ดูอ้าง rb.gy/0d3iax )
コメントを投稿