#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ สิงคิโลณกัปปะ ‹ ?“ความเป็นธรรม กระทำแต่สิ่งเป็นธรรม มีเครื่องต้านทาน ซึ่งคิดว่า จะทำให้พอเหมาะ แก่เสียงของคนที่อยู่ใกล้ด้วย แด่เรื่องอะไร? , นั้น ความเบียดกรอ ชนิดที่ใจยังต้องทุกข์ แลตัดเสียง!ในหัวคิด ในสมองเกี่ยวกับการเบียดกรอนั้น ก็มิขาด! ลงความเป็นสิ่งที่ตนจะกระทำ หรือจะไม่ให้ใครกระทำฉะนั้น ไม่พ้นรำคาญ มาที่เรื่องสิทธิ และเสียงของตนเอง นั่นเอง มีอยู่ , แล้วถ้าอยู่ในเขต แลสิทธิ และในเสียงที่เป็นอำนาจของตน จะเสี่ยงแล้ว มิเดือดร้อนใคร ๆ คนอื่น แน่ ๆ ก็จะต้องนับไปถึงทิศเบื้องบนฉะนั้น เตือนมาถึง ทุกวันนี้ ,ความที่ซึ่ง ทีแรก ที่เราหาเพิ่มเติมลงไป กระทำไปเอง ก็ยังให้สงสัยดีนักว่า คนจะได้ที่พึ่งไปได้อย่างไร? จะทำที่พึ่งได้อย่างไร เพราะวาทะ! , จากที่คนจะต้องรู้เห็น จากธรรมชาติไกลตัว และใกล้ตัว นวัตกรรม ตลอดจนวิทยาการ ของตัว และคนใกล้ตัว , ซึ่งรุ่นพ่อ , ปู่ , ตา , หรือทวด ท่านอาจจะกล่าวกันแค่ว่า ขอมีจอบสักอันหนึ่งเถิ้ด ทำได้ , ขอมีมีดโต้ ขอมีเสียม มีค้อนเถ้อะ อันหนึ่ง ทำได้ , จากนั้น ก็ลงมือพลิกฟื้นทุกสิ่งฉะนั้น ให้ได้สถาวร ความเจริญ ตก! มาเราสมัยนี้ ถืออย่างนั้น หรือจะไม่ได้ , พูดว่า ขอมีสัญญาณเถ่อะ ขอมีคอมพ์สักตัวเถ้อะ ทำได้ แต่เท่านั้นไม่ได้ , เพราะว่าเรื่องอันใดที่ขาด จะต้องไปหาเงินมาซะก่อน จึงทำได้ , ฉะนั้นเมื่อเรื่องความเป็นดั่งนี้ ก็เลยทำไม่ได้ , เพราะเรื่องจิตเหวี่ยง หวุดหวิด หงุดหงิดคอย ลอยคอ รออยู่ จนหัวหมุน ว่าตน จะเอาเงินทอง นั้น ๆ มาจากที่ตรงไหน?” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “สิงคิโลณกัปปะ” ดูอ้าง rb.gy/qgdenn )
コメントを投稿
1 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ สิงคิโลณกัปปะ ‹ ?
“ความเป็นธรรม กระทำแต่สิ่งเป็นธรรม มีเครื่องต้านทาน ซึ่งคิดว่า จะทำให้พอเหมาะ แก่เสียงของคนที่อยู่ใกล้ด้วย แด่เรื่องอะไร? , นั้น ความเบียดกรอ ชนิดที่ใจยังต้องทุกข์ แลตัดเสียง!ในหัวคิด ในสมองเกี่ยวกับการเบียดกรอนั้น ก็มิขาด! ลงความเป็นสิ่งที่ตนจะกระทำ หรือจะไม่ให้ใครกระทำ
ฉะนั้น ไม่พ้นรำคาญ มาที่เรื่องสิทธิ และเสียงของตนเอง นั่นเอง มีอยู่ , แล้วถ้าอยู่ในเขต แลสิทธิ และในเสียงที่เป็นอำนาจของตน จะเสี่ยงแล้ว มิเดือดร้อนใคร ๆ คนอื่น แน่ ๆ ก็จะต้องนับไปถึงทิศเบื้องบนฉะนั้น เตือนมาถึง ทุกวันนี้ ,
ความที่ซึ่ง ทีแรก ที่เราหาเพิ่มเติมลงไป กระทำไปเอง ก็ยังให้สงสัยดีนักว่า คนจะได้ที่พึ่งไปได้อย่างไร? จะทำที่พึ่งได้อย่างไร เพราะวาทะ! , จากที่คนจะต้องรู้เห็น จากธรรมชาติไกลตัว และใกล้ตัว นวัตกรรม ตลอดจนวิทยาการ ของตัว และคนใกล้ตัว , ซึ่งรุ่นพ่อ , ปู่ , ตา , หรือทวด ท่านอาจจะกล่าวกันแค่ว่า ขอมีจอบสักอันหนึ่งเถิ้ด ทำได้ , ขอมีมีดโต้ ขอมีเสียม มีค้อนเถ้อะ อันหนึ่ง ทำได้ , จากนั้น ก็ลงมือพลิกฟื้นทุกสิ่งฉะนั้น ให้ได้สถาวร ความเจริญ
ตก! มาเราสมัยนี้ ถืออย่างนั้น หรือจะไม่ได้ , พูดว่า ขอมีสัญญาณเถ่อะ ขอมีคอมพ์สักตัวเถ้อะ ทำได้ แต่เท่านั้นไม่ได้ , เพราะว่าเรื่องอันใดที่ขาด จะต้องไปหาเงินมาซะก่อน จึงทำได้ , ฉะนั้นเมื่อเรื่องความเป็นดั่งนี้ ก็เลยทำไม่ได้ , เพราะเรื่องจิตเหวี่ยง หวุดหวิด หงุดหงิดคอย ลอยคอ รออยู่ จนหัวหมุน ว่าตน จะเอาเงินทอง นั้น ๆ มาจากที่ตรงไหน?” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “สิงคิโลณกัปปะ” ดูอ้าง rb.gy/qgdenn )
コメントを投稿