#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ เสียงม้า ‹ ?“มีวิธีเดียว ที่จะแก้ปัญหาได้ ก็คือ การเขียนไม่ผิด อ่านไม่ผิดของงานพระไตรปิฎก เพราะเป็นต้นเดิมอาทิ! ของการอภิปาล ที่ดี ที่เป็นตัวอย่างแห่งความคลาดเคลื่อน มาอย่างน้อยที่สุด เกี่ยวกับประเด็นการอ่าน การสืบทอดความจำ และการเขียน , แต่ที่นี้ฝรั่งเขาจะเรียนมาถึง ตรงจุดที่ศาสนาพุทธทำได้ ฝรั่งเขาต้องยาก แต่ที่สุด แล้วท่านผู้บัณฑิต ก็จะเรียนมาถึงคำพูดอย่างไทยเรา นี่แหละ , แก่คนชาติของเราจะต้องเห็นว่า ตนควรทุ่มเทกับวิชาภาษา ที่เป็นภาษาไทย ชนิดอันที่เป็นวัฒนภาษา ให้มากกว่าภาษาอังกฤษ เพราะขนบ ตรงที่ตราไปอักษรโรมัน นั้นมานี้ สุดท้าย จะต้องเข้ามาเป็นภาษาไทย ในชุดภาษาไทย อันที่ได้ซึ่งทำการผสมผสานกับภาษาสังสฤตและภาษาบาลี อย่างสุดขีดมาแล้ว เช่นนั้น อย่างหนึ่ง! ก็ต้องคุยว่า ปลิโพธ! เป็นเครื่องผูกโดยชอบ หรือจัดว่า เป็นเครื่องผูก โดยมิชอบ , ลงแต่การเขียนหน่อยเดียวเท่านั้น เฉพาะนักบวช ที่จะต้องมาระวัง ว่าจุด ควรจะจุดอยู่ตรงไหน?ซึ่งการได้ห่วงตรงนี้ เป็นประเด็นปัญหาที่หนักหน่วง เกินกว่าหัวคิดและทัศนะทางสติปัญญาของโยมจะทราบ , ในการไรที่ต้องจัดด้วยการพ้นตำรา มาฉะนั้น พึงจะต้องมีการจัดทำ ให้ราษฎรอย่างไร? , ของงานหลวง ซึ่งอย่างหนึ่ง ด้วยประเพณีพระราชสาส์น งานศิลปะ ก็อย่างหนึ่ง ,แลงานที่จะวางหลักลง ตั้งธง แก่ใจปวงประชาราษฎร์ ท่านก็พึงต้องว่าอีกอย่างหนึ่ง” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “เสียงม้า” ดูอ้าง rb.gy/jypqda )
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ จงเป็น ‹ ?“เมื่อไม่มีข่าย อันเป็นที่ชักโยง ให้ต้องไปสำคัญด้วย ก็ย่อม ที่จะไม่รบกวนใครเลย ในการไปการมา ที่เอิกเกริก และดูเหมือนให้โกลาหลวุ่นวายยิ่งนัก , อาทิแต่ความครึกครื้นสนุกสนาน ย่อมพบว่า ไป หรือมา ไม่มีความละเอียดนอกจากเอิกเกริก และโกลาหล แล้วเมื่อโกลาหลแก่ผู้น้อย แก่ผู้ไม่มีบุญ แด่ผู้ไม่มีบารมี แล้ว โกลาหลฉะนั้น เพื่อจะไปมีประโยชน์โสตถิผล แก่การณ์สิ่งใดฉะนั้น ไม่ไปไม่มา จึ่งเป็นความดีที่ชะงัด ดี ในอีกประเด็นหนึ่ง แต่บางท่านบอกว่า ‘ไม่ไปไม่มา’ ไม่ดี! , คงจะเป็นเรื่องแห่งกองลม หรือสมมติฐานจำพวก ภาคอากาศโคจร อันจะมาจะไปบ้างกระมัง ฉะนั้น เพราะว่าสมุฏฐาน ตามแบบฉบับอะไรที่ไม่เคลื่อน ไม่ขอไป และไม่ขอจะมา อันเรื่องลม ไม่เป็นสมุฏฐาน นั่นเอง สรูป ชื่อว่าเป็นธาตุลม ธาตุลมอันไร หากไม่เคลื่อน ไม่ดี ย่อมชื่อว่าเป็นวิบัติของกองธาตุนั้นเลยทันทีทันใดอันเช่นนี้เป็นข้อที่เรียกว่า คนโบราณนั้น ท่านจะพึงพอใจเข้าใจคติธรรม ข้อนี้ไปประการใด คือท่านย่อมเข้าใจว่า จำพวก (ลม) ตามประมาณ ตามอนุมาน บท แห่งการย์ต้น หรือว่าปลายก็ตาม จำพวกธาตุลมอันเรื่องเป็นสมุฏฐาน แต่วาโย เป็นอากาศธาตุโคจรนั่นเอง เป็นเฉพาะว่า อะไรอย่างถึงขีดสุด จะน้ำนิ่งก็ดี ปฐพีไม่เคลื่อน ก็ดีบ้างมีไฟ มีเตโชสงบนิ่งอยู่ ก็ดี ยอมไม่หาไม่ไป จะได้ถึงขีดวิบัติ ไปโดยอย่างไรเลย มิพ่าย แต่ทว่า สรูป คือการจำพวกเดิม ตามธาตุเดิม เมื่อเรื่องชื่อว่าธาตุลมแล้ว หากไม่ไหว ไม่เคลื่อน ไม่ไปไม่มา ไม่กระทำตรวจตรา ดูแลอุบัติ แลวิบัติ ให้กระทำพอเหมาะสมควรแก่ประโยชน์ ก็ย่อมแต่ชื่อว่า เป็นเรื่องของความพินาศลง แต่กองธาตุ คือวาโย” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “จงเป็น” ดูอ้าง rb.gy/a5itm7 )
コメントを投稿
2 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ เสียงม้า ‹ ?
“มีวิธีเดียว ที่จะแก้ปัญหาได้ ก็คือ การเขียนไม่ผิด อ่านไม่ผิดของงานพระไตรปิฎก เพราะเป็นต้นเดิมอาทิ! ของการอภิปาล ที่ดี ที่เป็นตัวอย่างแห่งความคลาดเคลื่อน มาอย่างน้อยที่สุด เกี่ยวกับประเด็นการอ่าน การสืบทอดความจำ และการเขียน , แต่ที่นี้ฝรั่งเขาจะเรียนมาถึง ตรงจุดที่ศาสนาพุทธทำได้ ฝรั่งเขาต้องยาก แต่ที่สุด แล้วท่านผู้บัณฑิต ก็จะเรียนมาถึงคำพูดอย่างไทยเรา นี่แหละ , แก่คนชาติของเราจะต้องเห็นว่า ตนควรทุ่มเทกับวิชาภาษา ที่เป็นภาษาไทย ชนิดอันที่เป็นวัฒนภาษา ให้มากกว่าภาษาอังกฤษ
เพราะขนบ ตรงที่ตราไปอักษรโรมัน นั้นมานี้ สุดท้าย จะต้องเข้ามาเป็นภาษาไทย ในชุดภาษาไทย อันที่ได้ซึ่งทำการผสมผสานกับภาษาสังสฤตและภาษาบาลี อย่างสุดขีดมาแล้ว เช่นนั้น อย่างหนึ่ง! ก็ต้องคุยว่า ปลิโพธ! เป็นเครื่องผูกโดยชอบ หรือจัดว่า เป็นเครื่องผูก โดยมิชอบ , ลงแต่การเขียนหน่อยเดียวเท่านั้น เฉพาะนักบวช ที่จะต้องมาระวัง ว่าจุด ควรจะจุดอยู่ตรงไหน?
ซึ่งการได้ห่วงตรงนี้ เป็นประเด็นปัญหาที่หนักหน่วง เกินกว่าหัวคิดและทัศนะทางสติปัญญาของโยมจะทราบ , ในการไรที่ต้องจัดด้วยการพ้นตำรา มาฉะนั้น พึงจะต้องมีการจัดทำ ให้ราษฎรอย่างไร? , ของงานหลวง ซึ่งอย่างหนึ่ง ด้วยประเพณีพระราชสาส์น งานศิลปะ ก็อย่างหนึ่ง ,แลงานที่จะวางหลักลง ตั้งธง แก่ใจปวงประชาราษฎร์ ท่านก็พึงต้องว่าอีกอย่างหนึ่ง” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “เสียงม้า” ดูอ้าง rb.gy/jypqda )
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ จงเป็น ‹ ?
“เมื่อไม่มีข่าย อันเป็นที่ชักโยง ให้ต้องไปสำคัญด้วย ก็ย่อม ที่จะไม่รบกวนใครเลย ในการไปการมา ที่เอิกเกริก และดูเหมือนให้โกลาหลวุ่นวายยิ่งนัก , อาทิแต่ความครึกครื้นสนุกสนาน ย่อมพบว่า ไป หรือมา ไม่มีความละเอียดนอกจากเอิกเกริก และโกลาหล แล้วเมื่อโกลาหลแก่ผู้น้อย แก่ผู้ไม่มีบุญ แด่ผู้ไม่มีบารมี แล้ว โกลาหลฉะนั้น เพื่อจะไปมีประโยชน์โสตถิผล แก่การณ์สิ่งใด
ฉะนั้น ไม่ไปไม่มา จึ่งเป็นความดีที่ชะงัด ดี ในอีกประเด็นหนึ่ง แต่บางท่านบอกว่า ‘ไม่ไปไม่มา’ ไม่ดี! , คงจะเป็นเรื่องแห่งกองลม หรือสมมติฐานจำพวก ภาคอากาศโคจร อันจะมาจะไปบ้างกระมัง ฉะนั้น เพราะว่าสมุฏฐาน ตามแบบฉบับอะไรที่ไม่เคลื่อน ไม่ขอไป และไม่ขอจะมา อันเรื่องลม ไม่เป็นสมุฏฐาน นั่นเอง สรูป ชื่อว่าเป็นธาตุลม ธาตุลมอันไร หากไม่เคลื่อน ไม่ดี ย่อมชื่อว่าเป็นวิบัติของกองธาตุนั้นเลยทันทีทันใด
อันเช่นนี้เป็นข้อที่เรียกว่า คนโบราณนั้น ท่านจะพึงพอใจเข้าใจคติธรรม ข้อนี้ไปประการใด คือท่านย่อมเข้าใจว่า จำพวก (ลม) ตามประมาณ ตามอนุมาน บท แห่งการย์ต้น หรือว่าปลายก็ตาม จำพวกธาตุลมอันเรื่องเป็นสมุฏฐาน แต่วาโย เป็นอากาศธาตุโคจรนั่นเอง เป็นเฉพาะว่า อะไรอย่างถึงขีดสุด จะน้ำนิ่งก็ดี ปฐพีไม่เคลื่อน ก็ดี
บ้างมีไฟ มีเตโชสงบนิ่งอยู่ ก็ดี ยอมไม่หาไม่ไป จะได้ถึงขีดวิบัติ ไปโดยอย่างไรเลย มิพ่าย แต่ทว่า สรูป คือการจำพวกเดิม ตามธาตุเดิม เมื่อเรื่องชื่อว่าธาตุลมแล้ว หากไม่ไหว ไม่เคลื่อน ไม่ไปไม่มา ไม่กระทำตรวจตรา ดูแลอุบัติ แลวิบัติ ให้กระทำพอเหมาะสมควรแก่ประโยชน์ ก็ย่อมแต่ชื่อว่า เป็นเรื่องของความพินาศลง แต่กองธาตุ คือวาโย” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “จงเป็น” ดูอ้าง rb.gy/a5itm7 )
コメントを投稿