#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ แปลว่า ‹ ?“ที่ผิดแปลก ก็เห็นจะเป็นเรื่อง กางเกงใน ถ้าว่ามีเรื่องอะไรแปลก ชาย -หญิง ว่าอันผู้ชายหรือบุรุษ นั้น ใส่กางเกงใน ไปด้วยเรื่อง ซึ่งอันใดมิได้ มีเหตุผล ตามเรื่องบริขาร และเพราะไม่ได้ป่วยขี้เล็ดเยี่ยวเล็ด ฉะนั้น ก็ไม่น่าต้องไปใส่ ซ้อน ใส่ซับใน เพราะแต่บุรุษ มีแต่แค่ผ้า ๓ผืน ไม่มีอื่น เว้นแต่เรื่องอากาศหนาว หรือเจ็บป่วยกรณี , นี้ลงว่า แต่ว่าภิกษุณี จำต้องนุ่ง ๕ผืน เพราะ พระพุทธานุญาต ต้องมีซับในระดู และผ้ารัดถัน เพื่อจะไว้ไม่ให้ เกิดประเจิดประเจ้อ หรืออุจาดตา เมื่อถึงครา เวลาไม่น่าดู ไม่น่ามอง เป็นต้น ด้วยต่าง เรื่องอย่างนี้ต้องนับว่าผิดแปลก เพราะว่าผู้ชายสมัยใหม่มานี้ ข้าพเจ้า ก็เคยอย่างนั้น ไปด้วย บ้าง คือว่าได้ไปใส่กางเกงใน มาโดยตลอดนั้น จะไปใส่ทำไม? ก็ไม่สู้มีคำตอบที่ดีนัก ว่ากางเกงใน คือแท้ ว่ามีชุดอะไร เราก็ควรใส่ชุดนั้นไป ไม่ต้องมัวไปว่าเรื่อง ซ้อน หรือซับ กับตรงซ่อนเร้น หรือตรงอ่อนไหวนั้น ดั่งกะเป็นของสตรี ทั้งไม่ใช่! ซึ่งก็เห็นอยู่แล้วว่า ในบทพุทธานุญาต และคำอธิบาย ได้เห็นชัดอยู่แล้ว ที่ทรงแสดง ว่าสตรีมีทุกข์ มากกว่าบุรุษ ๕ประการ เพราะสรีระ และเพราะด้วยเหตุ ฐานที่ซึ่งเป็นสตรี ก็ด้วย จึงต้องใส่รัดถัน และรัดน้ำระดูช่องคลอด ไม่ให้ถึงอุจาดแต่เรื่อง ว่า บุรุษเรา พระพุทธเจ้า พระองค์ ได้แสดงบทพุทธานุญาต แต่ผ้า ๓ผืน แต่ว่าคนสมัยนี้ มิยอม จะนำมานึกคิดฉงน! แต่มาก เหมือนมุ่งทำมากเพิ่มเติมไป ไม่รู้!ทำไม ไปใส่ติดรัดนอก รัดใน อะไรมาก ๆ นั้น ก็ไปใส่ ทำไม ซึ่งใส่ไปมาก สิ่งอย่าง ทำเหมือนดั่งกับเป็นสตรี” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “แปลว่า” ดูอ้าง rb.gy/eulstf )
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ด้วย ‹ ?“ความเป็นผู้ฉลาดในเรื่องของความแน่ใจ และไม่ผิดโวหารธรรม ในเรื่องภูมิ หรือกาย กายธรรม หรือว่านิพพาน เมื่อ ล่วงลงในความรู้ดีแต่โวหารธรรม ฉะนั้นเอง , หากแต่ต้องกล่าวว่าภูมิศาสตร์ จะว่าร่างกายมนุษย์ฉะนั้น มนุษย์ ก็อาจไม่อนุญาต (ให้รู้) ก็ได้ เพราะเป็นสิทธิ หรือว่า มีลิขสิทธิ ตามความชอบธรรม แต่ธรรมมีลิขิต ที่คืออณู และปรมาณู ของร่างกาย DNA ของตน เรื่องก็ต้องเป็นความ ที่ว่า ณ ตรัสที่รู้ อาการ นับการ เสด็จที่อาการ ซึ่งที่จะควรเลิกพูดกล่าว ได้แล้วว่า เรื่องทั้งปวง มีสมุฏฐานลม ไปจวนทั้งหมดทั้งนั้น (จิต) เพราะแต่ว่า นั่นเคลื่อนแน่ (ซ่าน) หรือแต่ว่าดับไปแน่ (ข้ามฝั่ง) หรือแต่ว่า หาไม่พบหากำหนดไม่ได้แน่ ๆ (ปรินิพพาน) ,ด้วยเหตุดั่งนี้แล้ว มนุษย์ ผู้หมั่น จะมีกิจใดไปด้วยการมีกำลังพิจารณา และไม่ให้กำเริบขึ้นซึ่งวิตก อันซึ่งเรื่องให้เป็น งานปลิโพธ ลงแต่ด้วยอาวาส ซึ่งอาวาส ก็คือกาย กายก็คือนคร ซึ่งนคร นั้นเพียบ และพร้อมสมบูรณ์อยู่ ด้วยข้าวแลน้ำ และความสุข , เทวบุตร เทวธิดานั้น ๆ ท่านสร้างแต่ความสมบูรณ์บริบูรณ์ ในทางคำศัพท์ ไม่ให้ ต้องได้มีความบกพร่อง หรือผิดพลาดลงมาแต่อย่างใดเลย , เพราะความเช่นที่ จะเกิดการ สร้างอมตะ ที่เป็นธรรมดา จะกล่าว นิยม ซึ่งความงาม และความฉลาดในการเป็นผู้แน่ใจ คือต้องได้ความแน่ใจเท่านั้นว่า ภาษาไทย เป็นที่หลอมรวม เป็นที่รวมมา เป็นที่สร้าง สภาพโคจรแห่งงานปฐวีภาค คือเรื่องภพแด่ความ แต่เสด็จด้วยทางอากาศ มนุษย์ ไม่อาจได้ที่ ได้ส่วน ที่จะนำสืบความให้แน่ใจ จะเสด็จ หรือเรื่อง ได้ทิ้ง หรือได้แสดงวาทะ โจทว่า เสด็จโดยทางสมุทร ภาคสมุทรก็ไม่ได้ให้มนุษย์ ได้ส่วน ได้ที่ รวมลงมา แห่งบทความแน่ใจ , เช่นนั้น ก็คงมีแต่งานของปฐวีพิภพ คือเรื่องแผ่นดิน อันงานของภาคปฐวีโคจร ตามแต่ภาคส่วน ของความเป็นจริง ของโลก ตามภาคส่วนของเรื่องแผ่นดินโลก อันเรื่องเป็นฐาน ให้สถิต ให้เจริญ ให้ได้มาซึ่งการณ์ สิ่งดี จนกระทั่งกล่าว จะทำ จะแสดง จะบรรเทือง ให้ ฦๅชา ให้หาร่องรอยของพระฦๅสาย มีชื่อ เป็นผู้ทรงคุณอันจำรัสดี แล้วสร้างความเจริญทั่ว ฉะนั้น , ปฐวีภาค นี้เล่า เช่นแผ่นดินโลกเรานี้เอง ย่อมให้หาได้พบ หรือย่อมนำให้ได้เห็นร่องรอยอยู่มากที่สุด แม้นว่า เรื่องนั้น เป็นที่จะเห็นได้ชัด ว่าจะต้องอยู่แก่ความของ น้ำ และอากาศ” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ด้วย” ดูอ้าง rb.gy/2olb8y )
コメントを投稿
2 件のコメント:
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ แปลว่า ‹ ?
“ที่ผิดแปลก ก็เห็นจะเป็นเรื่อง กางเกงใน ถ้าว่ามีเรื่องอะไรแปลก ชาย -หญิง ว่าอันผู้ชายหรือบุรุษ นั้น ใส่กางเกงใน ไปด้วยเรื่อง ซึ่งอันใดมิได้ มีเหตุผล ตามเรื่องบริขาร และเพราะไม่ได้ป่วยขี้เล็ดเยี่ยวเล็ด ฉะนั้น ก็ไม่น่าต้องไปใส่ ซ้อน ใส่ซับใน เพราะแต่บุรุษ มีแต่แค่ผ้า ๓ผืน ไม่มีอื่น เว้นแต่เรื่องอากาศหนาว หรือเจ็บป่วยกรณี , นี้ลงว่า แต่ว่าภิกษุณี จำต้องนุ่ง ๕ผืน เพราะ พระพุทธานุญาต ต้องมีซับในระดู และผ้ารัดถัน เพื่อจะไว้ไม่ให้ เกิดประเจิดประเจ้อ หรืออุจาดตา เมื่อถึงครา เวลาไม่น่าดู ไม่น่ามอง เป็นต้น ด้วยต่าง
เรื่องอย่างนี้ต้องนับว่าผิดแปลก เพราะว่าผู้ชายสมัยใหม่มานี้ ข้าพเจ้า ก็เคยอย่างนั้น ไปด้วย บ้าง คือว่าได้ไปใส่กางเกงใน มาโดยตลอดนั้น จะไปใส่ทำไม? ก็ไม่สู้มีคำตอบที่ดีนัก ว่ากางเกงใน คือแท้ ว่ามีชุดอะไร เราก็ควรใส่ชุดนั้นไป ไม่ต้องมัวไปว่าเรื่อง ซ้อน หรือซับ กับตรงซ่อนเร้น หรือตรงอ่อนไหวนั้น ดั่งกะเป็นของสตรี ทั้งไม่ใช่! ซึ่งก็เห็นอยู่แล้วว่า ในบทพุทธานุญาต และคำอธิบาย ได้เห็นชัดอยู่แล้ว ที่ทรงแสดง ว่าสตรีมีทุกข์ มากกว่าบุรุษ ๕ประการ เพราะสรีระ และเพราะด้วยเหตุ ฐานที่ซึ่งเป็นสตรี ก็ด้วย จึงต้องใส่รัดถัน และรัดน้ำระดูช่องคลอด ไม่ให้ถึงอุจาด
แต่เรื่อง ว่า บุรุษเรา พระพุทธเจ้า พระองค์ ได้แสดงบทพุทธานุญาต แต่ผ้า ๓ผืน แต่ว่าคนสมัยนี้ มิยอม จะนำมานึกคิดฉงน! แต่มาก เหมือนมุ่งทำมากเพิ่มเติมไป ไม่รู้!ทำไม ไปใส่ติดรัดนอก รัดใน อะไรมาก ๆ นั้น ก็ไปใส่ ทำไม ซึ่งใส่ไปมาก สิ่งอย่าง ทำเหมือนดั่งกับเป็นสตรี” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “แปลว่า” ดูอ้าง rb.gy/eulstf )
#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ ด้วย ‹ ?
“ความเป็นผู้ฉลาดในเรื่องของความแน่ใจ และไม่ผิดโวหารธรรม ในเรื่องภูมิ หรือกาย กายธรรม หรือว่านิพพาน เมื่อ ล่วงลงในความรู้ดีแต่โวหารธรรม ฉะนั้นเอง , หากแต่ต้องกล่าวว่าภูมิศาสตร์ จะว่าร่างกายมนุษย์ฉะนั้น มนุษย์ ก็อาจไม่อนุญาต (ให้รู้) ก็ได้ เพราะเป็นสิทธิ หรือว่า มีลิขสิทธิ ตามความชอบธรรม แต่ธรรมมีลิขิต ที่คืออณู และปรมาณู ของร่างกาย DNA ของตน เรื่องก็ต้องเป็นความ ที่ว่า ณ ตรัสที่รู้ อาการ นับการ เสด็จที่อาการ ซึ่งที่จะควรเลิกพูดกล่าว ได้แล้วว่า เรื่องทั้งปวง มีสมุฏฐานลม ไปจวนทั้งหมดทั้งนั้น (จิต) เพราะแต่ว่า นั่นเคลื่อนแน่ (ซ่าน) หรือแต่ว่าดับไปแน่ (ข้ามฝั่ง) หรือแต่ว่า หาไม่พบหากำหนดไม่ได้แน่ ๆ (ปรินิพพาน) ,
ด้วยเหตุดั่งนี้แล้ว มนุษย์ ผู้หมั่น จะมีกิจใดไปด้วยการมีกำลังพิจารณา และไม่ให้กำเริบขึ้นซึ่งวิตก อันซึ่งเรื่องให้เป็น งานปลิโพธ ลงแต่ด้วยอาวาส ซึ่งอาวาส ก็คือกาย กายก็คือนคร ซึ่งนคร นั้นเพียบ และพร้อมสมบูรณ์อยู่ ด้วยข้าวแลน้ำ และความสุข , เทวบุตร เทวธิดานั้น ๆ ท่านสร้างแต่ความสมบูรณ์บริบูรณ์ ในทางคำศัพท์ ไม่ให้ ต้องได้มีความบกพร่อง หรือผิดพลาดลงมาแต่อย่างใดเลย , เพราะความเช่นที่ จะเกิดการ สร้างอมตะ ที่เป็นธรรมดา จะกล่าว นิยม ซึ่งความงาม และความฉลาดในการเป็นผู้แน่ใจ คือต้องได้ความแน่ใจเท่านั้นว่า ภาษาไทย เป็นที่หลอมรวม เป็นที่รวมมา เป็นที่สร้าง สภาพโคจรแห่งงานปฐวีภาค คือเรื่องภพ
แด่ความ แต่เสด็จด้วยทางอากาศ มนุษย์ ไม่อาจได้ที่ ได้ส่วน ที่จะนำสืบความให้แน่ใจ จะเสด็จ หรือเรื่อง ได้ทิ้ง หรือได้แสดงวาทะ โจทว่า เสด็จโดยทางสมุทร ภาคสมุทรก็ไม่ได้ให้มนุษย์ ได้ส่วน ได้ที่ รวมลงมา แห่งบทความแน่ใจ , เช่นนั้น ก็คงมีแต่งานของปฐวีพิภพ คือเรื่องแผ่นดิน อันงานของภาคปฐวีโคจร ตามแต่ภาคส่วน ของความเป็นจริง ของโลก ตามภาคส่วนของเรื่องแผ่นดินโลก อันเรื่องเป็นฐาน ให้สถิต ให้เจริญ ให้ได้มาซึ่งการณ์ สิ่งดี จนกระทั่งกล่าว จะทำ จะแสดง จะบรรเทือง ให้ ฦๅชา ให้หาร่องรอยของพระฦๅสาย มีชื่อ เป็นผู้ทรงคุณอันจำรัสดี แล้วสร้างความเจริญทั่ว ฉะนั้น , ปฐวีภาค นี้เล่า เช่นแผ่นดินโลกเรานี้เอง ย่อมให้หาได้พบ หรือย่อมนำให้ได้เห็นร่องรอยอยู่มากที่สุด แม้นว่า เรื่องนั้น เป็นที่จะเห็นได้ชัด ว่าจะต้องอยู่แก่ความของ น้ำ และอากาศ” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “ด้วย” ดูอ้าง rb.gy/2olb8y )
コメントを投稿