月曜日, 7月 27, 2020

Rueang Chaya Phra 12:09


❝Siamese Language …

2 件のコメント:

Phra Wachiro さんのコメント...

#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ กาโย ‹ ?

“อย่างนั้น คนที่ถูกส่วนกับความรักแท้ ของข้าพเจ้า ทว่าเรื่องจริงเป็นดั่งนั้น ก็จะต้องว่าอย่างไร? เพราะพูดแต่กรุงเทพฯ และส่วนกลางที่นั่นที่นี่ ของโลก? ฉะนั้นความจริงก็ต้องให้เรา ไม่มีตัวตน เป็นนิจ!ยิ่งมากเข้าไปอีก , ซึ่งว่าความรักความซึ้งใจเรานี้ ก็ได้ห่างเหิน ไกลแสนไกล คนที่เรารักมาก สิ่งที่เรารักมาก ก็ไกลกระทั่งไม่รู้ว่าจะอย่างไรแล้ว , พอที่จะเปรียบว่า ไกลกันดั่งโลกนี้ –กับโลกหน้า เป็นความจริง ก็เปรียบเหมือนดั่งไกลกว่านั้น ไปซะแล้ว

ทั้งเราก็ไม่เคย ได้เป็นคนกรุงแท้ ๆ เป็นคนของส่วนกลางอย่างแท้อะไรเลย แล้วถ้าจะพูดให้ถูกความจริง ยิ่งกว่านี้นัก คนรักที่เป็นดั่งดวงใจของข้าพเจ้า ก็เป็นคนต่างจังหวัดเหมือนกัน หาใช่คนกรุงอย่างไร ก็มิใช่! ทั้งที่แท้แม้ข้าพเจ้าเองก็ไม่ใช่แต่เป็นคนต่างจังหวัดเท่านั้น แต่ว่าเป็นคนบ้านนอก!มาก ไกลมากเกินส่วนกลางกรุงเทพฯ มากยิ่งกว่าเธอซะอีก , ฉะนั้น จนเดี๋ยวนี้ ก็ไม่รู้ตนจะรักซึ้งใจแก่ส่วนกลางได้ ที่ท่านกระทำมาให้ได้ นอกจากบัตรประจำตัวประชาชน ก็แทบไม่มีอะไรเลย ที่ควรพบเห็นได้ว่า ให้ตนพึงต้องปรารถนา” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “กาโย” ดูอ้าง rb.gy/wtierx )

blog mail nueng ha さんのコメント...

#เรื่อง “แสดงคติสมบูรณ์” ให้กระทำกลับคืน ศัพท์ อาศรม ‹ ?

“แต่อาศรมคือทิศ อาศรมทิศ กล่าวคือ กล่าวการตามเป็นผู้รักษาทิศ คือจะต้องได้เห็นว่าดาวพฤหัสฯ ฉะนั้น หรือดาวปลาฉะนั้น ไปด้วยอาการ , แล้วจะอย่างไรโดยฐานที่เป็นมูลเดิม และโดยฐานที่เป็นกุศลธรรม อันเรื่องก็มีหลากหลายมากมาย ทั้งใน ทั้งนอก ระบบอินเทอร์เน็ต แล้วเชื่อว่าการตามรับรองในเรื่องของงานวุฒิบัตร จะต้องเกิดปัญหาอีกมาก ซึ่งก็เกิดแต่สมุฏฐานว่า มีอวตารมาก วุฒิบัตรที่ท่านกล่าวแด่งานสหวิทยาการ มาถึงในยุคสมัยปัจจุบัน

ก็เป็นอันว่า จะเอาวุฒิบัตร คือท่านจะให้มีเครดิต แก่ผู้หนึ่งผู้นั้น ซึ่งขมีขมัน อยู่แต่อาณัติสัญญาปวงเหล่านี้ ท่านพึงมีความที่ท่านควรจะได้แต้ม ได้คะแนน ในเรื่องค่าอาหาร ซึ่งคือการถือศีลพรตที่ว่า ท่านจะทำประโยชน์ อันเจริญ ในการจะกั้นความเสื่อมความชั่ว ไปด้วยสานงานเอกสารปวงนี้ ซึ่งตลอดที่สุดจะหยุดสำคัญไว้ด้วยประกาศของการ ของงานแผ่นดินโดยทั้งปวง ก็จึ่งเป็นอันว่าเป็นไปในทิศ หรืออาศรมแห่งทิศ ซึ่งสรูป

ว่าเมื่อตกฟาก ไม่มา ไม่ถึง ไม่เอาวุฒิธรรม ด้วยการปรารภ ตามเค้ามูลของตามจำเป็น ซึ่งธรรม แก่เหตุ หมู่คนปวงนั้น มิหนุนเสริมนัยแต่ฉบับใดฉบับหนึ่ง อันจะกล่าวสัจจะได้ ตามปฏิญาณของชาติตัว ไม่หวนหาพรหมลิขิต ไม่หวนหา ธรรม มีลิขิต ที่สุดก็คือ ทิศนั้นและอาศรมนั้น หรือสำนักนักพิมพ์นั้น ผู้ด้วยเนื่องการเจริญขึ้นมาได้ ก็ด้วยเนื่องไปตามนิรุตติธรรม ตามแต่ชาติภาษา อันตั้งขึ้น อันจะสวัสดีสถาพร ตั้งต่อโสตถิผล ดลให้ , แต่ที่นี้ ย่อมทราบว่า ตำราเก่า แต่อาจารย์ชั้นโหรหลวง ท่านกล่าวแต่ปัญญา คือใบไม้

ล่วงมาถึง แต่หมู่เรานี้ ปัญหา อันจะยังปัญญาให้แล่นไปสู่ ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ วัยกลาง และวัยเฒ่าแก่ชรา ใบไม้? มีน้อยเสียจริง ใบไม้มีไม่มาก ยิ่งโวหารในพระศาสนธรรมด้วยแล้ว มีใบไม้ใบหนึ่ง ใบเดียวเท่านั้น , จะเปรียบไปกระไร ท่านกล่าวว่าปัญหา ท่ามกลางปัญหา โองการหนึ่งประกาศใบเดียว ฉะนั้น จะมีอยู่ที่ใดบ้างเล่า , แต่หมู่ประเทศทางแถบนี้ หรืออาจจะทั้งโลกก็ได้ เพราะเนื่องด้วยงานปฐวีพิภพ และปฐวีโคจร เมื่อจะกล่าวงานนั้น แต่การณ์วุฒิบัตร ก็ย่อมต้องกั้นความเสื่อมลง พร้อมกัน ไม่ให้มี” (กระทำกลับคืน กระทำสมบูรณ์ คำว่า “อาศรม” ดูอ้าง rb.gy/elzp9c )

Due which names are the same Just bypassed it …